Echt hoor, het moet niet gekker worden. Het nieuws dat sommige mensen serieus overwegen om paarden te verbannen uit draaimolens omdat het een “verkeerd beeld” zou geven aan kinderen slaat werkelijk alles. Alsof kinderen niet in staat zijn om het onderscheid te maken tussen fantasie en realiteit, tussen het genieten van een ritje op een draaimolen en het respecteren van dieren.

Stel je voor, in plaats van de traditionele paarden, zouden kinderen dan maar moeten plaatsnemen op een auto of vliegtuig in de draaimolen. Alsof dat geen andere set van problemen met zich meebrengt. Maar wacht, voordat we het weten, zal er wel weer een of andere mafklapper opstaan die beweert dat dit ook een verkeerd beeld geeft, vanwege de CO2-uitstoot en milieuvervuiling die gepaard gaat met auto’s en vliegtuigen. Waar trekken we dan de lijn? Dan moeten we maar voortaan staan in de draaimolen. En zoals ik vroeg op mijn vaders rug zat en we “hop paardje hop” zongen, moet dat ook verboden worden?

Het is ronduit absurd dat grote pretparken serieus reageren op dit soort voorstellen. Alsof het verbieden van paarden in draaimolens een wereldprobleem oplost. Laten we eerlijk zijn, er zijn tal van echte problemen waar we ons op zouden moeten richten: klimaatverandering, armoede, oorlog, eenzaamheid, ongelijkheid, en ga zo maar door.

Bovendien, als we dan toch met feiten en voorbeelden moeten komen, laten we dan eens kijken naar de impact van dergelijke maatregelen. Neem bijvoorbeeld de stad Florence, waar in 2019 het verbod op paarden in draaimolens werd ingevoerd. Het resultaat? Een golf van protest van zowel ouders als kinderen, die de charme en traditie van de draaimolens met echte paarden misten. Ik vind dit soort betuttelende maatregelen niet alleen belachelijk, maar ook schadelijk voor het cultureel erfgoed en de ervaringen van kinderen.

Laten we stoppen met het verkwisten van tijd en energie aan zinloze discussies over draaimolens, en ons richten op echte problemen die onze aandacht en actie vereisen. Kinderen verdienen het om op te groeien in een wereld waarin ze kunnen genieten van de magie van de verbeelding, zonder beperkt te worden door absurde regelgeving.