Berichten

Tegen het diep rood van fluweel

Tegen het diep rood van fluweel

strijkt mijn hand, behoedzaam,
zoekend naar rust in het zachte patroon.
De kamer ademt stilte,
en dan hoor ik, bijna onwerkelijk:
“Liefde is veiligheid en vrijheid.”

Ik kan het wel, maar ik wil het niet

Ik kan wel, maar ik wil het niet,
omdat de dagen zonder jou zijn leeg,
en nachten kil en eindeloos.
De wereld draait, onverstoorbaar,
maar mijn hart blijft staan,
verloren in de echo van ons verleden.

Sterrenstof

Maar altijd weer,

Één deeltje,

Sterrenstof,

Licht.

Van alle verzen ooit geschreven

Van alle verzen ooit geschreven

wil ik voor jou het laatste vers

de laatste regel zijn, mijn licht

mijn lente, mijn tastbaar leven

Doortrokken van het hart

Doortrokken van het hart
hou ik van wat ik niet van je ken,
de afstanden in jou
die ik nooit zal afleggen….

Opnieuw geboren

Opnieuw geboren

Ik heb wel meer dan eens
m’n kansen zelf bedorven
het was alsof er iets
in mij was gestorven

Eeuwigheid

Eeuwigheid – Er zijn plekken waar ik zonder glimlach niet meer langs kan. Ooit is daar een grap verteld, een kus geroofd.

Droom

Uit de douche.
Natte haren,
In slierten langs je borsten.
Je mooie huid vervoert de druppels,
Langs je buik,
Via je dijen.
Je laat je bekijken.
Roerloos.
Je lacht.

Mocht je mij vergeten

Mocht je me vergeten
wil ik dat
je één ding weet:

Als ik kijk naar de kristalmaan,
de rode tak van trage herfst
bij mijn raam,
als ik, bij het vuur gezeten,
de ongrijpbare as neem
of rimpelig lijf van brandhout,
weet je,
dat alles mij tot jou voert,
alsof alles wat bestaat,
geuren, licht, metalen,
scheepjes zijn die varen
naar jou eilanden
die me verwachten.

Loslaten – Nelson Mandela

Om los te laten is liefde nodig.

Loslaten betekent niet dat ’t me niet meer uitmaakt,
Het betekent dat ik het niet voor iemand anders
kan oplossen of doen.

Loslaten betekent niet dat ik ‘m smeer,
Het is het besef dat ik de ander ruimte geef.