Herinneringen aan Café Het Nonnetje: Een Ode aan Verloren Tijden

Soms ontwaakt de nostalgie en laat het verleden zich voelen als een zachte bries die door de kieren van de tijd waait. Recentelijk kwam een klein groepje oude stamgasten bijeen voor een soort reünie, een samenzijn doordrenkt van mooie en leuke herinneringen aan een plek die we nooit zullen vergeten – Café Het Nonnetje in Amersfoort.

In gedachten keerden we terug naar de tijd dat deze oude stamkroeg een heilige grond was, waar vriendschappen ontstonden, liefdes bloeiden en het leven, met al zijn ups en downs, zich ontvouwde. Nonnetje, met zijn kerkelijke uitstraling, de Maria beelden die met hun blik ons gade sloegen en zich om ons bekommerden. De magische ambiance, was niet zomaar een kroeg; het was een levendig tableau van ons verleden.

Te midden van deze bijeenkomst kwam ook het jammerlijk besef dat het gemis van het Nonnetje zich uitte in het feit dat alle oude Nonnetje-gangers zich over Amersfoort hebben verspreidt en op zoek zijn naar de intieme sfeer, de warmte en de unieke charme die ooit zo kenmerkend waren voor het Nonnetje. Ik zelf heb dit gevoel ook altijd nog gehad in kafé van Zanten en de laatste jaren alleen nog maar intenser. Maar het gemis van het Nonnetje dat blijft. Eén van de weinige nog echte stamkroegen die Amersfoort nog had, helaas een paar jaar geleden ten hemel gegaan.

De herinneringen aan Café Het Nonnetje gaan diep. Het waren niet alleen de kippenpootjes die uitgedeeld werden rond 5 uur op de zaterdagen. Het waren niet alleen avonden vol gelach en veel vriendschap. Maar ook momenten waarop intense liefdes ontkiemden en helaas ook pijnlijk verbroken werden. De melodieën van live muziek op zondag vulden de lucht, en het podium buiten was een plek waar we dansten onder de sterren, verbonden door de betovering van de muziek.

Een bijzonder jubileum onthulde ooit het Maria-beeld op jouw gevel, Nonnetje. Dat was een feest dat de geschiedenisboeken van de vaste gasten inging. Ik heb hier vorig jaar nog met Henk over gesproken en met vochtige ogen de herinneringen terug gehaald. Het was een viering die jouw magie nog verder verdiepte, een avond waar liefde, vriendschap en een vleugje spiritualiteit hand in hand gingen. Onder de schaduw van de Sint Joris kerk en de zorgzame blik van de nieuwe Maria.

Deze woorden zijn een eerbetoon aan de tijd die we koesterden in Café Het Nonnetje, een plaats die niet slechts uit stenen en hout bestond, maar uit gelach, liefde, gedeelde momenten, en de unieke klanken van live muziek. Laten we samen toosten op de herinneringen, wetende dat het de warmte van onze gedeelde geschiedenis nooit zal kunnen vervangen.