In deze categorie plaats ik artikelen over literatuur. Dat kunnen boeken zijn, maar ook gedichten of leuke en interessante columns.
Het jaar dat bijna achter ons ligt, voelt als een roman waarvan de laatste bladzijde nog druppelt van inkt. Het was een jaar van zorg, waarin de fragiliteit van het leven steeds weer aan de oppervlakte kwam – gezondheid die wankelde, schaduwen die over dierbaren hingen, en momenten waarin ik mijzelf opnieuw moest vinden. En toch, tussen die donkere lijnen, was er licht.
Tegen het diep rood van fluweel
strijkt mijn hand, behoedzaam,
zoekend naar rust in het zachte patroon.
De kamer ademt stilte,
en dan hoor ik, bijna onwerkelijk:
“Liefde is veiligheid en vrijheid.”
De zon in al haar zachtheid schijnt,
licht vallend op de laatste blaadjes,
die traag, als gedachten in de wind,
zich over de tuin verspreiden.
Ik kan wel, maar ik wil het niet,
omdat de dagen zonder jou zijn leeg,
en nachten kil en eindeloos.
De wereld draait, onverstoorbaar,
maar mijn hart blijft staan,
verloren in de echo van ons verleden.
In de diepten van mijn ziel, daar woont de angst,
een donkere schaduw die fluistert in de nacht.
Van alle verzen ooit geschreven
wil ik voor jou het laatste vers
de laatste regel zijn, mijn licht
mijn lente, mijn tastbaar leven
Kon ik één gaaf der jeugd terugverkrijgen,
Ik vroeg de makkelijke ontroerbaarheid
Van ’t hart, dat nog niet heeft geleerd te zwijgen,
Maar vrijelijk bij den breuk der droomen schreit.
The Asylum van Khalil Gibran. Elk individu is anders en uniek van aard. Slechts weinigen weten dat feit te accepteren en te respecteren.
In een metalen kistje, die Wim plots (weer?) vindt, komen door de foto’s veel herinneringen naar boven. Wat gaat Wim doen?