Jazeker, dat heb je heel goed gezien. Weer een blog. Ik heb er ook lang over nagedacht : waarom zou ik überhaupt een website, een blog beginnen, wat ga ik er op plaatsen, wat is er zo interessant dat mensen mijn site zouden bezoeken, gaat er niet veel tijd in zitten?

Maar  op een gegeven moment; ik ben best actief op Twitter en heb daar redelijk wat volgers. Wat mij opviel is dat ik zelf erg veel post, maar bijna nooit reageer op anderen (sorry volgers), maar dat ik zelf altijd wel veel reacties krijg.

Dus op een gegeven moment heb ik de knoop doorgehakt: ik doe het voor niemand, maar gewoon voor mijzelf. Ik vind het leuk om iets over mijn leven te vertellen, gedichten en recepten te delen. Soms ergens mijn mening over te geven of iets te vertellen over het boek dat ik heb gelezen of de film die ik heb gezien. Hetzelfde eigenlijk wat ik op Twitter doe.

ik doe het voor niemand, maar gewoon voor mijzelf

Tja, en misschien zit niemand er op te wachten, maar zoals ik al zei: ik doe dit in beginsel meer voor mijzelf.

Oh ja. Ik ben dus Olaf Duits. Op dit moment 48 jaar en woon in Amersfoort. Ik heb een mooie, lieve en slimme zoon van bijna 18. Na mijn zoon, is mijn huis ‘mijn alles’, een echt thuis. Mijn leventje is heerlijk op dit moment. Ik heb leuke vrienden, een leuke baan en veel dingen die ik leuk vind.

Al mijn hele leven hou ik van boeken en van films. Als kind vond ik het al leuk om te schrijven. Dat heb ik dan ook heel mijn leven gedaan. Korte verhaaltjes en voor een vriendinnetje schreef ik veel gedichten.

Sinds een paar jaar vind ik het erg leuk om te koken. Vooral nieuwe dingen proberen. Ook vooral zelf iets verzinnen, maar een leuk recept volgen vind ik ook leuk om te doen.